[เนื้อหา/ความเห็น] Sakura no Toki - บทที่หนึ่ง (เดโม)
คำเตือน
มีสปอย และจำเป็นต้องเล่น Sakura no Uta
ในวันหนึ่งที่คุซานางิ นาโอยะยังเป็นครูอัตราจ้าง
นาโอยะไปกินข้าวที่ร้านคิไมร่าเพราะได้ยินว่าเจ้าของร้านกลับมาจากทัวร์หาเมล็ดกาแฟรอบโลก
และโทริทานิ ชิซึรุ เจ้าของร้านผู้กลับมาจากต่างแดนและได้ฟังเรื่องเล่าหลายเรื่องจากเขาก็โทรหารุ่นน้องและเพื่อนเก่าในคืนนั้น...
คุซานางิ นาโอยะยังไม่รู้ ว่าโทริทานิ ชิซึรุมีความสัมพันธ์กับคนของบ้านนัตสึเมะที่ลึกพอสมควร
เพื่อนหายเพราะรัฐประหาร
หลายสิบปีก่อน ณ ช่วงที่คุซานางิ นาโอยะยังเด็กอยู่
ในตอนนั้นโทริทานิ ซากิรองผอ.ของโรงเรียนยูมิฮาริ แต่ยังแต่งงานกับนากามุระ โชอิจิที่เป็นผอ.และผู้มีอิทธิพลในเมือง
คนที่เกี่ยวข้องกับบ้านนากามุระในโรงเรียนถูกทรีทเป็นพิเศษแบบจะทำอะไรก็ได้ ก่อความรุนแรงในโรงเรียนก็ได้ไม่มีใครกล้าด่า
ชิซึรุที่เกี่ยวดองกับในฐานะญาติก็อยู่ในจำนวนคนเหล่านั้น แต่ที่ชิซึรุเข้าเรียนยูมิฮาริเพราะมีเตาสำหรับใช้ทำเครื่องปั้นดินเผาที่ใหญ่
และในปีที่ชิซึรุขึ้นม.ห้า นัตสึเมะ ไอที่ตามจริงคนของนัตสึเมะไม่ควรจะได้เข้าที่นี่[1]เพราะเป็นถิ่นของนากามุระ แต่ซากิก็พาเข้ามาตามคำพูดที่เคยลั่นวาจาไว้[2]
สภาพความเป็นอยู่ของไอในรั้วโรงเรียนช่วงต้นเจอแต่ตีนและคำเหยียดของนากามุระ เรย์กะกับอีกหลายคนที่เกี่ยวข้อง
แต่ชิซึรุกลับเข้าหาไออันเป็นสิ่งตรงข้ามกับคนอื่นๆ ทำ จนวันนึงชิซึรุไปเจอที่เรย์กะกับพวกพยายามคุกคามไอจนต้องไปช่วย
จนทำให้ชิซึรุต้องผิดใจกับเรย์กะในเรื่องนี้
วันหนึ่งซากิเตือนชิซึรุว่าถ้ายังเห็นเรย์กะเป็นเพื่อนจงรีบไปคืนดีเพราะมีเวลาเหลือไม่มากแล้ว
โดยที่หารู้ไม่ว่าสิ่งที่ซากิกำลังจะทำจากนั้น จะทำให้เพื่อนรักสองคนที่ผิดใจกันจนมองหน้ากันไม่ติดอีกเลย
หลังจากขึ้นอาทิตย์ใหม่ มีข่าวกระจายไปทั่วโรงเรียนว่าผอ.กับอาจารย์ใหญ่โดนปลดโดยซากิ
ซากิหย่ากับโชอิจิและเปลี่ยนการบริหารมาเป็นระบบหลายเจ้าของที่ยังใช้จนทุกวันนี้
ส่วนเรย์กะจำต้องย้ายไปอยู่โรงเรียนสตรีเซนต์รูแอนท์
ส่วนมาโคโตะก็ไม่คุยกับซากิอีกเลยและหลายสิบปีให้หลังก็เป็นทั้งแบบนั้น
นัตสึเมะ เคย์กับความกำหมัดของบ้านนากามุระ
เรื่องของเคย์เองก็เป็นหนึ่งในชนวนที่บ้านนากามุระกำหมัดเหมือนกัน
นัตสึเมะ เคย์ นามสกุลเดิมก็นากามุระ แม่คืออนดะ คิริโนะลูกสาวของบ้านอนดะที่รับช่วงโรงเรียนสอนวาดรูปของมิยาซากิ ฮาไค[3]ที่คามาคุระแต่โดนตัดสัมพันธ์
ส่วนพ่อคงไม่ต้องบอกก็คงเดาได้
โชอิจิที่มารู้เรื่องฝั่งแม่ทีหลังก็รีบสืบจนเจอและเริ่มติดต่อเพื่อผูกมิตรแต่ไม่มีอะไรตอบกลับมา
คอมเมนท์ของเรย์กะคือเคย์เป็นคนของนากามุระเพราะมีสายเลือดของอัจฉริยะแต่ซากิปิดเรื่องนี้ตอนยังอยู่บ้านและส่งเคย์ไปเรียนที่โรงเรียนนั้นที่ปกติเด็กขนาดนั้นไม่น่าจะได้เข้าเรียน
แต่จากปากคำของซากิคือจริงๆ ซากิก็มารู้ทีหลังเหมือนกัน และตัวคิริโนะเองนั่นแหละที่ปิดประวัติตัวเองไว้
คิริโนะไม่มีเซนส์ในการมองผู้ชาย สมัยเรียนก็หนีตามผู้ชายแล้วผู้ชายก็เอาตังค์ไปผลาญเล่น
คิริโนะเลยต้องหางานทำ จุดที่ไปตอกฝาโลงคือตรงนี้ที่บ.ที่ทำงานอยู่เป็นของนากามุระ และโชอิจิก็มองแล้วว่ามันใช่เลยเลยก่อเรื่องที่จะเดากันได้
หลังจากเกิดเรื่องคิริโนะก็ไปคุยกับชายคนที่อยู่ด้วย แต่แทนที่จะสนเรื่องที่แฟนตัวเองโดนคนอื่นคุกคามดันไปสนเรื่องค่าปิดปาก
แต่ฝั่งชายที่ไม่ได้เป็นคนในยูมิฮาริยังไม่รู้ว่าบ้านนากามุระทำอะไรได้บ้าง ป่านนี้น่าจะโดนจับไปถ่วงอ่าวแล้ว
ส่วนเคย์กลายเป็นคนของนากามุระตอนที่กำลังจัดการเอกสาร แต่โชอิจิที่แทบจะไม่กลับบ้านก็สนเคย์น้อยลง
ซึ่งซากิพยายามคิดแผนที่จะส่งตัวเคย์คืนคิริโนะ แต่คิริโนะในตอนนั้นก็ป่วยทางจิตจนลังเลว่าควรจะให้อยู่ที่ไหน
ตอนนั้นเองที่เคย์มาบอกกับซากิว่าจะไม่ไปอยู่กับบ้านโทริทานิ ซึ่งซากิคิดว่าเคย์พยายามจะออกจากบ้านเอง
ซากิเลยส่งเคย์ไปเรียนที่คามาคุระโดยผ่านจดหมายแนะนำจากคุซานางิ เคนอิจิโร่ และเดิมทีซากิก็มองว่าเคย์มีพรสวรรค์อยู่แล้ว
แจกันแท้ประวัติปลอม
เรย์กะเสนอว่า ถ้ายังอยากคืนดีก็เอามาสามร้อยล้าน และจำนวนนั้นคือเงินที่เสียไปกับซากิแต่ชิซึรุขอต่อจนเหลือแค่สามล้านเพราะนางแค่จะคืนดีกับเรย์กะกับเอาสิทธิ์เลี้ยงดูเคย์มาเฉยๆ
ระหว่างที่ชิซึรุหาของไปขายตามที่ซากิตอบแทนที่ช่วยอยู่ปลอบมาโคโตะแทนตัวเอง ไปเจอบันทึกกับรูปที่ปลอมแปลงตำนานของแจกันที่ไม่มีใครเคยเห็นของโมเน่
ทำให้ชิซึรุเกิดจุดประกายความคิดที่อยากจะสร้างขึ้นมาจริงๆ เลยลงทุนบินไปเรียนและปั้นแจกันที่ฝรั่งเศสจนซ้ำชั้นสองปี
หลังจากเสร็จเลยเอาไปให้เรย์กะดูเรย์กะดันดีใจมากจนทำอะไรไม่ถูก
จนไอมาเจอและพามาดูรูปโอลิมเปียที่เคนอิจิโร่วาดไว้ตอนช่วยมิสึนะออกมา[1:1]
กระทั่งชิซึรุบินไปคุยเรื่องแจกันและเรื่องที่เกิดขึ้นในยูมิฮาริทั้งหมดกับเคนอิจิโร่ที่นิวยอร์คจนรู้ว่าชิซึรุสานต่อสิ่งที่เคนอิจิโร่ทำไม่สำเร็จจนสมบูรณ์
หลังจากกลับมา ชิซึรุจึงบอกความจริงของแจกันนี้กับเรย์กะแต่เรย์กะที่ยังเชื่อว่ามันคือของจริงตัดสินใจว่าจะซื้อแม้ชิซึรุจะไม่ยอมขายให้
หลังชิซึรุเรียนจบก็ออกเดินทางทั่วโลก และเปลี่ยนงานมารับช่วงต่อคิไมร่าจากเจ้าของร้านคนเดิมระหว่างรับซื้อเมล็ดกาแฟส่งกลับไป
บ้านนัตสึเมะเคยมีเรื่องกับโชอิจิโดยผ่านคุซานางิ เคนอิจิโร่ จนบ้านนากามุระต้องเสียบ้านที่โอโตวะกับลูกเมียน้อยที่อยู่ในนั้นให้นัตสึเมะ (รายละเอียดอยู่ที่บทสี่ของ Sakura no Uta) ↩︎ ↩︎
สมัยเด็กไอเคยเจอกับซากิ และให้สัญญาในตอนนั้นว่าจะพาเข้าให้ได้แม้เป็นศัตรู (รายละเอียดอยู่ที่บทสาม/ชิซึคุของ Sakura no Uta) ↩︎
ชื่อจริงคาดว่าคืออนดะ โจซาบุโร่ ↩︎
